11.01.2008
Bir kaç gündür hastalığım nedeniyle işe gidemiyorum ve tostlarımı çoookk özledim...Neyse ki pazartesi günü kavuşacağım tontişlerimle...Ama benim bitanelerim beni yalnız bırakmadılar arayıp nasıl olduğumu sordular...Sürekli yatıyorum ve bademciklerimdeki iltihabın neden olduğu acıyla fazla bişey yiyemiyorum...Sadece iğne olmak için dışarı çıkıyorum...Veeee ben iğneden çoookkk korkuyorum....Daha doğrusu korkuyordum...Ama hemşireciğimin eli o kadar hafif ki hiçbişey hissetmiyorum...Gerçi akşam iğnelerimde hemşire değişiyor onlarda fena değil ama sabahki hemşireyi kimseye değişmem:=))...Resimdeki kadar korkunç bir hemşire iğne yapmıyor yani bana:=))...İnsan hasta olduğunda sağlığının değerini daha iyi anlıyor...Keşke daha fazla dikkat etseydimde hasta olmasaydım diyorsun...
Çarşamba gecesi ateşim 40 dereceye çıktığı için ve bir türlü düşüremediğimiz için acile gitmek zorunda kaldık...Müşade odasında yatarken yanımdaki yatakta bir bebek vardı ve geldiğinden beri ağlıyordu hiç susmamıştı...Akciğerlerinde iltihap vardı bebişin...Ve daha 3-4 aylık kadardı...O ağlarken sanki benim çocuğummuş gibi üzüldüm...Bebiş birazcık şişmanmış(arada perde olduğundan göremiyordum) damarını bulamıyorlardı ve bu yüzden serum veremediler...Ben bu kadar üzüldüğüme göre kim bilir anne babası ne kadar çok üzülmüşlerdir...Allah'ım ne olur bebeğe acil şifalar ver diye dua ettim içimden...Kadıncağız bir yandan ağlıyor bebek bir yandan...O anda canını alıcaz bebeğin ancak öyle iyileşebilir deseler kadıncağız hiç düşünmeden evet derdi heralde...Herşeyin başı sağlık diye boşuna dememişler...
Tostlarım ne olur kendinize dikkat edin...Herşeye sahip olabilirsiniz ama sağlığınızı kolay kolay geri kazanamayabilirsiniz...Bu yüzdeeeeennnnnn bu Gizem tostunuzu üzmeyin ve hastalanmayın olur mu benim güzelleriimmmmmmmmmm...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder